From darkness to the light.💫

Yakın zamanda izlediğim kısa bir animasyonda, her insan bir numarayla dünyaya geliyordu. Zero (0) olarak dünyaya gelen dezavantajlı ve diğer insanlar tarafından zorbalığa uğrayan kimselerdi.

Animasyonda erkek zero, kadın zero bulunca aşık olur ona. Bebekleri olur.
Bebek doğunca tüm insanlar önünde eğilir.
Çünkü iki zero yan yana sonsuzluğu meydana getirmiştir.

Two zero will be infinity together.
Günlüğüme işte böyle başlamak istedim.


Güncelleme.
Yeni başlık ekledim. Bu günlük benim bir başka güzel günlüğüm gibi karanlıktan aydınlığa çıkışıma şahit olacak.

Biz insanlar, homeostasis (iç denge)' i sağlamak ama aynı zamanda rutinin sıkıcılığına da kapılmamak istiyoruz.
6 Şubat evvelinde iç dengemizi sağlamıştık.
Ufak tefek şeylere can sıkıyordum. Ama iyiydi.

Sonra işte dibi gördük ama, dibi görmenin en iyi yanı daha aşağıya inmemek.

Biz de yeniden yükselmeye ve dengeye yaklaşmaya başladık.

Henüz birey olarak ben, 6 Şubat evvelindeki dengemde değilim. Ama eminim az bir zaman sonra hiç olmadığım kadar iyi olacağım.

Zero will be infinity one day. But firstly she will be 1, 2 and the other numbers.
İt's a long road.

Bir şeyi dile getirirken kullandığımız üslup çok önemli.

Klasik bir örnek var ben de onu yazacağım.
"Eve televizyon sokmam, ahlak bozuyor. "
demek yerine,

"Evde televizyon kullanmak yerine, ailemle daha çok sohbet etmek ve vakit geçirmek istiyorum."
demek ne kadar güzel.

Üslup her şeydir.

Bir gün bir şey oldu ve sınırlı mutluluklar yazılı bir tabelanın altından geçtim sanki.

Ama olsun, sınırlı bile olsa mutluyum.

Kulağa biraz pollyannacı gelse de, öyle.

Different

we are all different.. watch the video and think, how different are you?

Eskiden olsa oturup ağlayacağım şeydi bu olan.

Ama şimdi bu beni üzer ama anca bir iki saniye.

Her neyse tanrım, lütfen sen bana değiştirebileceğim şeyler için güç,
değiştiremeyeceğin seyler için daha fazla güç ver.

Pes etmedim çünkü. Kanımın son damlasına kadar bazı ilkelerimden vazgeçmeyeceğim!

Seninle en büyük farkımız neydi biliyor musun sözde er kişi,
Sen beni kendine seçenek yapmak istedin, hayatımda baş rolde olduğunu ve ne zaman gelsen seni kabul edeceğimi sanarak.

Oysa ben olmayacağını kabullen dediğin anda, o ayakları yerden kesilmiş halimden sıyrıldım. Ayaklarım yere basmaya başladı.
Bir zaman sonra sen benim seçeneğim bile olmaktan çıktın.
Seni silmedim, artık sen bende hiç olmamış gibiydin.

Ve biliyor musun daha güçlü oldum. Hep laf ettiğin duygularımı askıya aldım, mantığımı aktif ettim. Sen seversin ..
En mantıksız hareketleri yapar ama ben mantığıma güvendim dersin.


Artık kalbime senin attığın darbe gibi gelen ikinci derin darbe. Ama bir üçüncü olmayacak.


Ağaca yaslanma eğilir, duvara dayanma yıkılır ve ardındaki dağa güvenme öyle bir karlar yağar ki dağ bile şaşırır haline ..


Her neyse gölgesine razı bir fesleğenim artık.

Kulağıma kulaklık takıp, müzik dinleyerek PS çalışması yapmayı özledim sevgili günlük.
Evde PC var aslında ama maalesef oraya yüklesem bile oturup yapacak fırsat vermezler.

Bir sonraki hedefim bir şekilde okullar açıldığı zaman yine işe girip kendime ikinci el falan da olsa bir bilgisayar almak.

Bu istek değil ihtiyaç. Terapi olacak.

Günü bu şarkı ile kapatmamın sebebi, şöyle bir hayatı sorgulayıp gözden geçirince evet dedim bu şarkı senin 3. şarkın olabilir.
İlk ikisi başka günlerin konusu.


"Meğer sevmeler de bir yere misafir gitmek gibi olurmuş. Umduğunu değil bulduğunu severmişsin.

Deli bir adamın da dediği gibi, "Sevdiğini alamıyorsan, aldığını seveceksin."

Ne kadar kaçarsan bu sondan, o kadar yakınsın ona. Kedinin kuyruğuna teneke takıldı gibi düşün. Ondan kaçıyor ama, işte kuyruğunda onunla birlikte geliyor.
*
"Çok sevilmelerin kızı ama aynı zamanda sevilmemişliklerle dolu üstü başı. Ağlasa yitirdiği gülüşleri gusletmiş olur, gülse kırıktır gülüşü, dudağının kenarından yarım kalmışlıklar sızar. Gözlerinin içi gülerdi eskiden, biraz söndü ışığı ama hala titriyor.
Yanmak ve patlamak istemiyor.
Belki güçlü bir ışık veremiyor bu haliyle etrafına ama, bir toparlansa güneş gibi aydınlatacak. Ah bir toparlansa."
*
"Ve sen, daha kaç hüzne gebe kalıp kendi felaketini doğuracaksın. Teslim ol, boşver.
Herkes mutluluktan geberecek değil ya,
İşte sen de o şarkıdaki gibi yetinmeyi bileceksin."

Ay'ın Güneş'e kavuşması gibidir sevdalar.
İmkansız.
Gülün bülbüle aşık oluşu gibidir.
Ve bilirsiniz gül yağını el'ler sürünür çatlasa bülbül...

İşte bu cümleleri toparlarsak, özetle kendime yetinmeyi ve anı yaşamayı unutturmamak üzere yazdım bunları.

Oku ama bunları sonra.
Sadece okuma, d'okunsun da sana.

D'okunsun diye yazar deli kadınlar, sadece okunsun diye değil!

Uyumadan evvel ayaküstü Katına falına bakmam(ki tek soruluk bir açılımdı.)
ve çok net cevabın gelmesi.

Eski şarkılar daha mı güzeldi yoksa, ben eskide mi kaldım bilmiyorum.
Bu gece şarkılar bana çok şey yapıyor.
Sanki ruhum ağlıyor, guslediyor günahını sevabını her neyi varsa.


İyi miyim bilmiyorum.
Ama kötü de değilim.
Bu gece bir değişiğim ben.

Kendimi anlayamıyorum sevgili günlük.
Bazen oluyor her şeyi gününde yapıyorum.
Bazen de öyle bir boşveriyorum ki sonra altından kalkmak zor oluyor.
Fakat bu kez kendime dur demem gerek.
1) Vizeler is coming.
2) Yakında yüz yüze eğitim için gitme ihtimalim yüksek.
3) Okul öncesi çocuklara İngilizce öğretme kursuna gereken önemi vermem gerek.
En az 70 almak yeterli ama, o neden 100 olmasın hı?
4) Kayıttan izlemek, hızlandırarak bile olsa yorucu ve sıkıcı.
O yüzden birazdan uyuyup, uyanınca pomodoro yönteminin ekmeğini yemek suretiyle ders çalışacağım.

Evet bunlarda anlaştık sanıyorum.

Küçük bir de not ekleyeyim;

Zaman zaman depresif olduğum doğrudur. Bazen de tam aksine pollyannacı oluyorum. Ama ne olursa olsun kendimin her versiyonunu seviyorum.

Genişletmek için tıkla ...

Bloody Moon' Alıntı:

Uyumadan evvel ayaküstü Katına falına bakmam(ki tek soruluk bir açılımdı.)
ve çok net cevabın gelmesi.
Ekli dosyayı görüntüle 33

Genişletmek için tıkla ...

Bu falı baktığım kişiye patronu iş teklifi yapmış. Terfi ediyor.
Vay be dedim. 2 şey demiştim sıra diğerine gelir mi bilemeyiz.

Ne kadar da beni özetleyen şarkı.

Kendini üzen kişiyi sevmek ama el üstünde tutanın değerini bilmemek en büyük lanettir.

Burada olmamamı gerektiren birçok şey var. İşte bu yüzden ne olursa olsun, gideceğim.
Bir şekilde orada yine iş bulurum. Yaz okuluna kadar kendim karşılamak istiyorum.
Artık her yaptığımın batmasından, daha önce elime almış olduğum özgürlüğün kıstalanmasından yoruldum.

İnsan aile evinden bir kere çıkıyor. Sonraki her gelişinde o eve misafir. Tıpkı ilk geldiğin zaman neyin nerede olduğunu bilmemen gibi. Kendinin de nerede olduğunu bilemiyorsun.

Yo-rul-dum.
Gücümün yetmemesinden yoruldum.

Gücümü yettireceğim.

Our heart must have affection again and again. Maybe we can't call it total love for this. İt's some kind of pure affection. İt's fragile and it needs some attention. Because it can break suddenly. And that would be hurtful.


Anyway, when you feel affection for someone, it is like building a foundation. And the ingredients are so easy. Be loyal, give trust and be honest. Sometimes they aren't used too much. Doing these a little bit will be enough.

Finally, maybe you won't fall in love, but you will feel safe and feel happy.


Easy peasy.

However, don't forget it won't be easy every time. It needs some patience.

But powerful hearts will succeed in this.

And weak ones will lose.

Bir dahaki Ramazan Bayramı'nda belki nişanlı olurum. Sonraki Kurban Bayramı'nda ise evli.

Evet böyle istiyorum.

Gözlerine bazen her şeyi pespembe gösteren gözlük takar gibi hâldir hayat. Her şey kötüdür ama sana güzel görünür. Ve tam bu anda, karşına çıkan her insanı da iyi sanarsın. Şimdi durum böyle mi? Belki öyle.

Okuduğum bir kitapta doğru erkeği aramayın onu kendiniz için doğru hale getirin diyordu. Belki bunu yapacağım. Şu ya da bu şekilde.

Ha bu insan olur, ha bir başkası.
Kuzenlerimden biri daha kendi idealini bulmuş.
Onun adına mutluyum. Kendi adıma .. Umudum yine pek yok gibi.

Her şey olacağına varsın artık ne diyeyim ki.

Hani insan bir şeyler olacağını hisseder, rüya da görür ama salağa yatar da 'mış' gibi yapar ya, yine öyle bir dönemdeyim.

Böyleyken, hislerim kuvvetli diye övünmek çok yersiz.
İnsan ilk kendi sözünü dinlemeli, dikkat etmeli.

Oysa ben her seferinde, göz göre göre insanlar tarafından ve hatta en yakınlarım tarafından bile incitiliyorum.

İncitile incitile inceldi yüreğim. Delindi ruhum.
Yerim kaldı mı bilmiyorum daha fazla.

Şu hayat kavgasında bir kere de kendi tarafında olsan ya canım kendim?
Bu da ironik oldu, kendimi sevdiğimi düşünmeye başlamıştım.
Ama oldukça hoyrat davranıp incinmeme izin vermeme göre sanırım sevgim biraz acı vericiymiş.